حفاظت كابل 

 وقتی بخواهیم یك مسیر طولانی مثلاً یك كابل به طول 20 كیلومتر را به روش دیفرنسیالی و با قرار دادن و C.T در طرفین حفاظت كنیم دچار مشكل می‌شویم. یك مشكل این است كه سیم‌های رفت و برگشت طرفین هزینه بر و ثانیاً دارای امپدانس قابل توجه و همین طور تلفات زیاد می‌شود. مشكل دوم آن است كه به هنگام جریان دادن كابل، جریان‌های ابتدا و انتهای كابل به دلیل پدیده جریان هجومی و نیز به دلیل عبور جریان خازنی در طول مسیر، متفاوت خواهد شد و همچنین مشكل تنظیمات رله برای بارهای مختلف را نیز باید به این مشكلات افزود. به این دلایل، كاری می‌كنیم كه به جای مقایسه جریان‌ها در طرفین، جریان‌ها را در محل خود به ولتاژ بسیار كم تبدیل نموده (توسط ترانس اكتور) و آنگاه مقدار این ولتاژها را به صورت فركانس به طرف دیگر مدار مخابره و با نظیر خود مقایسه كنیم. این روش، شمای ساده‌ای است از طرح رله دیفرنسیال طولی. اصطلاح طولی در برابر حفاظت عرضی كه خاص حفاظت از وسایل با ابعاد محدود (مثل ترانسفورماتور یا ژنراتور) می‌باشد، بكار می‌رود.