بانكهای خازنی 

 آرایش بانك‌های خازنی در پست‌های فشار قوی، معمولاً به دو صورت است: ستاره زمین شده و ستاره دوبل. نوع اخیر كاربرد فراوانتری یافته است. زیرا كه حفاظت قرار داده شده روی سیم مرتبط بین صفرهای دو ستاره را می‌توان بسیار حساس قرار داد تا در صورت كاهش ظرفیت هر یك از خازن‌ها نیز، حفاظت عمل كرده بانك‌ها را از مدار خارج كند. ضمناً در این نوع آرایش می‌توان به جای ترانسفورماتور جریان از ترانسفورماتور ولتاژ نیز برای تحریك رله ولتمتریك استفاده كرده كوچكترین تغییر ولتاژ صفر ستاره‌ها را كه ناشی از تغییر ظرفیت خازن‌ها می‌باشد، كنترل نمود.

 خازن‌های فشار قوی عناصری هستند كه پس از بی‌برق شدن، انرژی ذخیره شده خود را به سرعت از دست نمی‌دهند و معمولاً حدود 10 دقیقه طول می‌كشد تا به طور نسبی دشارژ شوند. برای همین هم در بانك‌های خازنی، معمولاً رله‌ای پیش‌بینی می‌شود تا پس از بی‌برق شدن بانك خازن، از برقدار شدن مجدد و بلافاصله آن جلوگیری كند (زمان وصل مجدد را یك تایمر تعیین می‌كند). این احتیاط‌ها به آن دلیل است كه ولتاژ باقیمانده در خازن‌ها به هنگام برقدار شدن مجدد، گاهی ولتاژ وصل را تشدید نموده موجبات انفجار خازن را فراهم می‌آورد.

      احتمال وقوع چنین مواردی از ناهنجاری، حتی هنگام در مدار بودن خازن‌ها و انجام برخی عملیات كلیدزنی نیز وجود دارد و به همین علت است كه در برخی پست‌ها دستورالعملی مبنی بر قطع فیدرهای خازن پیش از انجام مانور در فیدر ترانس‌ها رایج شده است. ناگفته نماند كه اینگونه ناهنجاری‌ها بستگی به لحظه كلیدزنی و وضعیت پل‌های بریكر نیز دارد.